Hoera, het is een jongetje

Vriendin S. kreeg een zoontje erbij, dus ik maakte nog maar eens een kraampopje. Met haar oudste zoon van bijna twee heb ik best een klik. Echt een schattig jochie is dat, zo lief en hij babbelt al zo lekker! Ik stelde me voor dat hij misschien best jaloers zou worden als zijn nieuwe broertje - waarmee hij nu toch al alle aandacht moet delen - een cadeautje van mij kreeg en hij niet, terwijl we het nog wel zo goed met elkaar kunnen vinden. Dat mocht ik natuurlijk niet laten gebeuren en dus stelde ik mezelf voor een nieuwe uitdaging: een knuffelzonnekind voor een peuter. Om hem goed knuffelbaar te maken, was het zaak dat ik éxtra nauwkeurig werkte en dan moesten er ook nog al die haren in, om er een vlot jongenskoppie van te maken. Een tijdrovend werkje, maar nu is-ie eindelijk af en het is zowaar een echt knuffelig jongetje geworden. Nu maar hopen dat de oudste van S. er blij mee is!

Jezelf verliezen om te hervinden

"In deze zomertijd mag je je aan de schoonheid van de wereld overgeven, waarbij je kunt beleven dat je je eigen ik, na het verloren te hebben, terug kunt vinden in het ik van de wereld." 

Een vrije vertaling van één van de weekspreuken van Rudolf Steiner voor de zomerperiode. Eén van mijn favorieten. Oorspronkelijk dacht ik dat het betekende dat je je in de zomer kunt verliezen in alle pracht van de natuur, het mooie weer en alles om je heen om te worden wat je bent: een heel klein deeltje van het grote wereldgeheel. Alsof je als een waterdruppel opgaat in een oceaan. Dat verliezen om jezelf te vinden, blijkt echter anders te moeten worden geïnterpreteerd: in de zomer kun je je ritme van alledag even loslaten, om bij jezelf terug te komen en je eigen 'rode draad' weer te vinden. Wie ben ik ook alweer en waar ben ik ook alweer mee bezig?

Afgelopen weekend lieten Beer en ik dat leven van alledag even los. We gingen naar het oosten des lands om het straattheaterfestival Deventer op Stelten mee te maken. Een heel weekend lang werden we ondergedompeld in fantasie, creativiteit en spektakel. We hoefden niets en gaven ons over aan de voorstellingen, de mooie stad en het ritme van de zomer. Lekker ontspannen, genieten en ons laten inspireren. Het voelde zo vrij en zo heel dicht bij elkaar. Oh, die Beer... wat hou ik toch veel van die man! Hoewel ik vaak op zoek ben naar mijn 'rode draad', was het me weer even volkomen duidelijk wie ik ben. Nu dat maar weer vasthouden in het dagelijks leven, dat vind ik nog altijd geen eenvoudige klus.