vrijdag 24 mei 2013

Deze week zag ik...

dit fietszadel in Haarlem. En ik dacht, dat zit wel snor... :D


Kijk mee met de andere DWZI'ers bij Merula

donderdag 9 mei 2013

Wortelcake

Zomaar ineens besloot onze supermarkt de wortelen niet langer per stuk te verkopen, maar alleen nog maar in een zak van zes. Zo had ik ineens na een macaronischotel met (o.a.) wortel ineens flink wat van die dingen over. Ze lagen maar... en lagen maar... en ik vond het wel eens tijd dat ze op gingen. Wortelcake leek me hiertoe de ultieme remedie. Hoewel ze nog niet helemaal op zijn, is de wortelvoorraad inmiddels toch aanzienlijk geslonken. Het recept bleek best eenvoudig, en ik wil het dan ook graag even met jullie delen!

Je hebt nodig: 

250 gram meel
3 theelepels bakpoeder
4 theelepels kaneel
125 gram boter
125 gram vloeibare honing
125 gram bruine basterdsuiker
250 gram wortelen, geraspt
50 gram gehakte walnoten
50 gram rozijnen
geraspte schil van 1 sinaasappel

voor het glazuur: 
175 gram verse roomkaas 
(bijv. Monchou)
50 gram poedersuiker
2 eetlepels sinaasappelsap 

Meng het meel, het bakpoeder en de kaneel in een grote kom. Smelt ondertussen de boter met de honing en basterdsuiker in een steelpannetje. Wanneer het een vloeibaar geheel is, het gesmolten mengsel door het meel roeren. Vervolgens de geraspte wortel, gehakte walnoten, rozijnen en sinaasappelrasp erdoor mengen. Schep nu het beslag in een met bakpapier beklede cakevorm (1 liter inhoud) en bak de cake 60 à 75 minuten in een voorverwarmde oven van 180°C. Daarna de cake storten (bijv. op een rooster) en laten afkoelen. 

Op zich is de cake nu klaar, maar het sinaasappel-roomkaasglazuur maakt hem helemaal af. Je maakt het glazuur eenvoudig door de roomkaas, poedersuiker en sinaasappelsap in een kom glad te roeren en de afgekoelde cake er royaal mee te bestrijken. NB: in de koelkast wordt het glazuur wat harder, maar het blijft plakkerig.

dinsdag 7 mei 2013

Home Sweet Home #10

Ik maakte weer eens wat voor de seizoenstafel. Nou ja, tafel... het is meer een bakje met dingetjes erin. soms ook van verschillende seizoenen door elkaar. Zo staat het aardbeienpopje er eigenlijk altijd wel in en de kastanjes van afgelopen herfst gaan ook nog altijd mee. De bonte verzameling is nu uitgebreid met drie wortelkindjes. Geheel naar eigen ontwerp, met dank aan wat voorbeelden op Pinterest.

Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

zondag 5 mei 2013

The Breakfast Club

Bepaalde lezers vinden de voortgang van mijn 52-wekenprojectje saai, dus ik ben wat minder scheutig geworden met de foto's van mijn ontbijtjes. Deze wilde ik jullie echter niet onthouden:



Ik besloot de dag te beginnen met wat huishoudelijke klusjes, waarvoor ik mijn ontbijt nog even uitstelde. Toen ik eenmaal zo ver was, straalde de zon al op ons balkonnetje. Met een oude sprei en wat ontbijtspullen zat ik in no time heerlijk te picknicken op mijn eigen. balkon. Een opruimklusje dat ik wilde doen, verhuisde mee naar buiten en toen ik klaar was had ik zelfs al een beetje een kleurtje gekregen.

vrijdag 3 mei 2013

Deze week zag ik... mummies

Hij was er weer, ons logeerkind. Inmiddels is hij alweer twaalf en heeft hij een grote passie ontwikkeld voor geschiedenis. Dus togen we met hem naar het Rijksmuseum van Oudheden, waar we oog in oog stonden met Egyptische mummies, archeologische vondsten uit het Romeinse rijk bewonderden en zagen hoe ze in de Middeleeuwen potten bakten. Ook zagen we de film Oorlogswinter, over een iets recenter verleden. Mooi gefilmd, maar ik vond 'm best heftig en naast mij hoorde ik een heeeeel klein beetje gesnotter. Als kind zag ik op school de tv-serie en ik herinnerde me niet meer dat er zulke aangrijpende dingen in gebeurden. 

Hier rechts zie je kinderen die een speurtocht deden. Wij kennen ze niet, maar het zag er zo leuk uit hoe ze op hun gemak waren in het museum.
Ons logeerkind houdt niet alleen van oude dingen, maar ook van spelletjes en daarom had ik 'm voor zijn verjaardag het spel 'Match Geschiedenis' gegeven. Het lijkt een beetje op memory, maar dan met begrippen uit (over het algemeen) de vaderlandse geschiedenis. Toen we het van de week speelden, bleek maar weer eens wat een divers onderwerp dat eigenlijk is. Want over een periode als de Middeleeuwen wisten we vrij veel, maarre... Bataafse republiek, trechterbekervolk, wat zei u? Hoewel het echt bedoeld is voor kinderen van zijn leeftijd, was het voor ons ventje inhoudelijk best pittig. 

Wat hebben we weer van hem genoten. Van zijn nieuwsgierigheid, zijn bijdehandte (?) opmerkingen ('zo, jij bent dus zo iemand die etiketten leest'), onze diepe gesprekken, zijn prima hulp bij het pannenkoeken bakken en nog veel meer. Volgend schooljaar gaat hij naar de middelbare school. Zou het dan nog cool zijn om bij ons te komen logeren?

Kijk mee met de andere DWZI'ers bij Merula

woensdag 1 mei 2013

Het werkt, dus...

Ik verbaas me er wel eens over hoeveel mensen er om me heen onderhand een I-pad (of andersoortige tablet-achtige computer hebben). Dat zijn allang niet meer alleen de technische handigerds of de 'laatste snufjesliefhebbers'. Ook die boeddhistisch geïnteresseerde dame met haar grijze vlecht heeft er één. Het verbaast me dat zoiets zo snel gemeengoed wordt. Beer en ik zien er ook de voordelen wel van in, maar het is een enorme aanschaf en nodig hebben we zo'n ding echt niet.

In ons huishouden kun je zelfs vrij veel dingen tegenkomen die volgens sommigen totaal uit de tijd zijn, maar waar wij dagelijks overtuigd gebruik van maken. Voor ons bijvoorbeeld geen hip espresso-apparaat, maar ouderwetse filterkoffie. Natuurlijk is het lekker, een professionele cappuccino drinken in je eigen huiskamer. Maar hoeveel geniet je dan nog van de koffie die je met je vrienden in een cafeetje drinkt? Het scheelt niet alleen geld, maar ook een hoop uitzoekwerk: aan welke eisen moet zoiets voldoen en welk type machine is dan het voordeligst?

Ook mijn oude Nokia is volgens velen een museumstuk. Maar ach, hij doet het. Dus waarom zou ik 'm niet gebruiken tot-ie op is? Zonde om weg te gooien omdat er toevallig nieuwere modellen te koop zijn. In onze keuken staat een oude stereotoren, die eigenlijk het meest gebruikt wordt voor het afspelen van cassettebandjes. In tegenstelling tot de andere functies van het ding, lijkt de cassetterecorder onverwoestbaar. De bandjes met 'afwasmuziek' die ik een aantal jaar geleden maakte, zijn daarbij nog prima aan te horen.

Zelf sta ik er nauwelijks bij stil dat ik blijkbaar zulke 'ouderwetse' spullen gebruik. Ik schreef al eens eerder dat sommige bezoekers als eerste aan een e-reader denken zodra ze onze grote boekenwand zien. Dit soort reacties herinneren me er af en toe aan dat onze leefwijze blijkbaar afwijkend is. Gek eigenlijk, dat men zo opkijkt van het ontbreken van energieslurpende apparaten waarvan je tien jaar geleden amper gehoord had, in een tijd waarin duurzaamheid zo van belang is. Retro en vintage is hip, maar gewoon je oude spullen opgebruiken is zooooo 2003.