donderdag 31 januari 2013

Hans en Grietje

Eerder vertelde ik al over de twaalf heilige nachten en de sprookjes die ik las in die periode. Elk van die nachten zou een connectie hebben met één van de twaalf maanden van het jaar. Ik kan het nog niet helemaal doorgronden, maar voor mij is het in ieder geval een mooi aanknopingspunt voor bezinning en ik heb vaak een soort religieus gevoel bij die periode. Dit fijne gevoel probeer ik mee te nemen de rest van het jaar in. Dat doe ik door stil te staan bij de jaarfeesten (waarover later vast meer) en dit jaar ook door telkens even terug te blikken in mijn dagboekje dat ik tijdens de heilige nachten bijhield.

Ik koos elke dag een sprookje uit de grote Grimm en las dan over de betekenis ervan, als ik er iets over kon vinden. Mijn plan was om op dit blog elke maand even stil te staan bij het sprookje dat dan bij die maand zou horen en er telkens een tekening bij te maken. Bijna zou dit voornemen direct al sneuvelen, maar op de laatste dag van januari dan tóch nog een blog over... Hans en Grietje. 

Over de betekenis van dit verhaal heb ik het een en ander gelezen in 'De verborgen wijsheid van het sprookje' van Mellie Uyldert. Heel kort samengevat, schetst zij dat het verhaal symbool staat voor de cyclus van het leven. Eerst zijn Hans en Grietje nog veilig bij hun ouders, vergelijkbaar met de voorgeboortelijke sfeer. In het snoephuisje zijn ze in de greep van de heks, die staat voor de waan van het aardse denken. Uiteindelijk keren ze terug naar huis, naar hun oorsprong. Hans staat voor het lichaam, dat veel te veel aandacht krijgt op aarde. Grietje staat voor de ziel, die de lasten draagt en te weinig verzorging krijgt. Het is eigenlijk wel heel kort door de bocht om hier even in een paar zinnen een heel hoofdstuk samen te vatten, maar hopelijk geeft het toch een indruk.

Een beeld dat bij Hans en Grietje direct naar voren komt, is voor mij het snoephuisje van de heks. Meestal maak ik niet van die felgekleurde en gedetailleerde tekeningen (en meestal maak ik er ook niet zulke brakke foto's van :-s), maar die stijl paste voor mij het beste bij dat huisje. 

dinsdag 29 januari 2013

Koning Winter

Hoewel inmiddels Vrouwtje Dooi alweer in ons land is, is mijn Koning Winter nu pas klaar. Ik ben er best een beetje trots op, moet ik zeggen. Met wat inspiratie van deze en gene heb ik het patroon zelf verzonnen.

vrijdag 25 januari 2013

Dans op locatie

Vandaag gaat CaDance, het festival voor moderne dans in Den Haag weer van start. Tot en met 9 februari kun je in verschillende Haagse theaters kijken naar uiteenlopende dansvoorstellingen. Als vrijwilliger ondersteun ik de organisatie van het festival met wat klusjes en daardoor had ik het geluk een bijzondere try-out mee te mogen maken. 

Ik mocht als testpubliek mee met '5x5', een bijzonder onderdeel van het CaDance-festival. 5x5 is een wandelroute door het Hofkwartier, onder leiding van een gids van het Gilde. Zo'n gids weet van alles over de geschiedenis van de stad, over bekende en minder bekende bezienswaardigheden. Maar behalve een lesje in Haagse historie (had u wel eens van 'de postzegelboom' gehoord?) namen we een kijkje op bijzondere plekjes in de stad, waar we bovendien prachtige voorstellingen te zien kregen. 

Wie nietsvermoedend door de Juffrouw Idastraat loopt, heeft geen idee dat daar zich een prachtige schuilkerk bevindt. Overdonderd door de aanblik van de Oud-Katholieke kerk genoten we van de dans van Kenzo Kusada, begeleid door sfeervol harpspel. Vervolgens zagen we een prachtig danstrio in de voormalige Haagse Broodfabriek, waar het leek alsof de dansers een eigen realiteit neerzetten temidden van de toeschouwers in de lege ruimte. Vervolgens zagen we een wat meer oosters geïnspireerde dans en werd het geheel afgesloten met een dans op Argentijnse tangomuziek (let wel, de dans zelf was dus geen tango). Bij vrijwel alle voorstellingen viel me op hoe mooi de ruimte in de voorstelling was verwerkt. Vaak is het bij locatietheater zo dat het weliswaar niet in een theaterzaal wordt gespeeld, maar er niet echt of slechts in geringe mate een wisselwerking is tussen de voorstelling en de omgeving. Erg knap dus dat dat hier wel goed was gelukt. Bijzondere plekken laten zien is één, laten zien dat je er (dans)theater kunt maken is twee, maar voorstelling en locatie met elkaar vervlechten is blijkbaar niet eenvoudig. Ook het concept van een rondleiding door de stad, waarin we op verschillende plekken stopten om een voorstelling te zien, vond ik goed gevonden. 

Al met al dus een aanrader voor wie het CaDance-festival wil bezoeken, maar nog niet heeft besloten welke voorstelling(en) te bezoeken. Hier vind je meer info over het festival en de wandeling.

donderdag 24 januari 2013

The Breakfast Club

In december vierden we 'SinterKerst' met de jongeren van de AViN. Ik vind dit soort jongerenbijeenkomsten vaak erg inspirerend. Je steekt er wat van op en kunt op een open manier met elkaar over spiritualiteit praten. Vaak is er een enorm enthousiasmerende sfeer. Op een zaterdag tussen Sinterklaas en Kerstmis bestudeerden we niet alleen de verschillende jaarfeesten omstreeks deze tijd, maar vierden we ook een gezellig Sinterklaasfeestje.

We deden een Sinterklaasspel met een dobbelsteen en natuurlijk cadeautjes, die door alle deelnemers waren meegebracht. Tijdens dit spel kreeg ik de twee groene waxinelichthouders die je op de achtergrond ziet, en daarnaast een schattig pakketje met bd-jam, bd-honing, drie zakjes verschillende kruidenthee en een bijenwaskaarsje. Eigenlijk wel een soort ontbijtsetje, vond ik zelf. Beschuitje, roomboter, jam erop... het lijkt eigenlijk wel een gebakje. Met een lekker kopje thee erbij... Door de volle, pure smaak van de bd-producten is dat volop genieten. Een klein feestje op mijn ontbijtbordje en een fijne herinnering aan de gezellige jongerendag. 

maandag 21 januari 2013

Home Sweet Home #3


Met het winterse weer blijf ik het liefst zo veel mogelijk lekker in mijn warme huisje zitten. Sneeuw is mooi, absoluut. Maar ook onhandig, koud en als het glad wordt ook nog gevaarlijk. Gelukkig heb ik vanuit mijn huis perfect uitzicht op de kinderen die, al dan niet samen met hun ouders, zo heerlijk spelen in de sneeuw en op het ijs. Ik neem er nog een warme kop thee bij en zie de ijsbloemen op de ruit van ons balkon staan. Het leek eerst alsof de ruiten gewoon vies waren, maar door het invallende zonlicht zie ik de prachtige ijskristallen. Wonderlijk natuurfenomeen blijft dat toch...



Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

zaterdag 19 januari 2013

Amsterdam Light Festival

Ondanks de kou togen vriendin F. en ik toch, volgens plan, naar het Amsterdam Light Festival. We bezochten de Boulevard of Light, een wandel- of fietsroute met lichtsculpturen langs de Amstel. Schuifelend door de sneeuw zagen we verlichte creaties van binnen- en buitenlandse kunstenaars, onder meer het paard van Troje en een mysterieus verlicht ei, OVO genaamd.




Hoewel een avondwandeling door de besneeuwde Amsterdamse binnenstad erg mooi is en de lichtsculpturen indrukwekkend waren, hielden we het lang niet de hele route vol. Het was echt veel te koud om eens lekker een flinke winterwandeling te maken. Bibberend gingen we op zoek naar een cafeetje om ons te warmen aan een dampende warme choco, mét slagroom natuurlijk. Ondanks al die verlichte kunst waren de lichtjes van de kroegen op de Nieuwmarkt dus ook een erg welkom uitzicht. 


Als je ook van Amsterdam en lichtjes houdt, en een wat grotere bikkel bent dan wij: vanavond en morgen is de Boulevard of Light nog te zien. Voor meer info over de route, de kunstenaars en hun werk kun je kijken op www.amsterdamlightfestival.com.

donderdag 17 januari 2013

The Breakfast Club


Okee, okee... ik heb een beetje vals gespeeld. Natuurlijk heb ik niet buiten in de sneeuw ontbeten. Maar geef toe, dit is toch een prachtig uitzicht wanneer je je ochtendfruithapje naar binnen werkt? Daar moest ik natuurlijk even van profiteren voor de tweede aflevering van mijn 52-wekenprojectje. Voor deze 'sneeuweditie' stapte ik even mijn balkon op met ontbijt en camera. Na een paar minuten bibberen snelde ik mijn warme huis in om dit appeltje lekker binnen op te eten. Met een hete kop koffie uiteraard!

dinsdag 15 januari 2013

Rood

Op straat liep een mevrouw met prachtige felrode rubber laarzen. Hetzelfde materiaal als kaplaarzen, maar dan een elegant enkelmodelletje met gespjes. Boven de laarzen droeg ze een zwart/witgestreepte legging, die er ondanks haar dikke benen ontzettend goed bij paste. Ik werd zo vrolijk van deze aanblik, dat ik haar eigenlijk wilde aanspreken om haar te complimenteren met haar outfit. Natuurlijk durfde ik dat niet, en dus bleef ik stilletjes achter haar lopen, steeds vrolijker worden van die felle kleur rood en die geslaagde combi.

Hoe vaak komt het niet voor dat je iemand wilt aanspreken op asociaal gedrag, maar het eigenlijk niet durft? Bij mij best vaak eerlijk gezegd. Gelukkig voor die mensen en waarschijnlijk ook voor mezelf (je weet nooit hoe mensen reageren) hou ik me altijd in. Maar wat hield me tegen om die mevrouw blij te maken met mijn compliment, nadat ik zo blij was geworden van hoe zij er uitzag? Soms toch best jammer dat ik zo'n schijterd ben... 

maandag 14 januari 2013

Home Sweet Home #2


























Al weken verheugde ik me erop: een nieuwe 365-dagenkalender in het decembernummer van Flow! Ik had ontzettend zin om hem in elkaar te zetten. Met kerstmis kreeg ik de december-Flow dan eindelijk. Maar ja, toen was er feest- en vakantiedrukte, dus rustig de kalender in elkaar zetten kwam er niet van. Pas vorige week kwam ik eraan toe en inmiddels hangt-ie prachtig op onze toilet. De feestelijke confetti die op tafel achterbleef, heb ik toch maar opgeruimd... ;-) 



Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

donderdag 10 januari 2013

The Breakfast Club

In een nummer van Flow vond ik een lijst met wel 146 tips voor een 365-dagenproject. Volop leuke ideeën: maak elke dag een foto van je aanrecht of van een vast punt bij jou in de straat, teken elke dag een 'doodle', schrijf een limerick of haak een 'granny's square' voor je eigen deken, om maar wat te noemen...

Ik heb altijd veel bewondering voor mensen met 365-dagenprojecten. Mits ze het volhouden natuurlijk. ;-) Ik kwam voor het eerst met het fenomeen in aanraking door een studiegenootje dat elke dag een portretfoto van zichzelf maakte en die online zette. Ze deed dat in het jaar dat ze dertig werd. Dat vond ze iets bijzonders, een mijlpaal, waar ze op deze manier bij stil wilde staan. Het werden uiteindelijk iets minder dan 365 portretten, maar ze kwam toch een heel eind. Veel verder dan ik zoiets waarschijnlijk zou volhouden. 

Maar het blijft leuk, dat soort projectjes. Het leek me toch wel een mooie uitdaging om ook zoiets te doen. Als het goed is, levert het je zowel creativiteit als discipline op. Naar aanleiding van de lijst uit Flow verzon ik een opdracht voor mezelf: maak een foto van je ontbijt en plaats die op je blog. Niet elke dag, maar één keer per week. Ik ben benieuwd of ik het kan volhouden hier 52 ontbijtjes te posten. 

Doorgaans bestaat mijn ontbijt uit een mok koffie en yoghurt met fruit en een scheutje honing of ahornsiroop. Meestal eet ik terwijl ik iets anders doe: lezen, typen of zelfs een popje naaien zoals je hier op de foto ziet. Waarschijnlijk komen in deze rubriek juist de anders-dan-anders-ontbijtjes langs, maar je moet bij de basis beginnen, toch?

woensdag 9 januari 2013

Heilige nachten

Ik zou toch nog wat vertellen over de twaalf heilige nachten? Wat bedoelde ik daar precies mee, toen ik het er in mijn eerste stukje op dit blog over had? Nou, daar komt het hoor... :-)

Het gaat om de nachten in de periode tussen 25 december (eerste kerstdag) en 6 januari (Driekoningen). Deze nachten beslaan de periode tussen ons berekende kalenderjaar van 365 dagen - de loop van de zon langs de sterren van de dierenriem, en de loop van de maan, die in 353 dagen langs de dierenriem trekt. Nadat we tijdens Midwinter (rond 21 december) de kortste dag beleven, beginnen de dagen weer langer te worden: de terugkeer van het licht. Maar in die periode van kerst tot Driekoningen zijn de dagen even lang. Het is alsof de tijd even stilstaat. Deze 'opening in de tijd' wordt van oudsher gebruikt voor bezinning. Het zou een periode zijn waarin hemel en aarde dichterbij elkaar staan en daarom de beste tijd zijn voor introspectie en het opdoen van nieuwe inspiratie. Ook wordt er gezegd dat deze periode een voorspellende waarde heeft voor de twaalf maanden van het komende kalenderjaar.
 
Voor mij is het nog steeds een zoektocht naar hoe je het meeste uit de twaalf heilige nachten kunt halen, en of het inderdaad waar is wat er allemaal wordt beweerd. Feit is dat ik deze periode in elk geval een mooi moment voor bezinning vind. Net als voor veel andere Nederlanders zijn de kerstdagen voor mij vooral gevuld met familiebezoek en lekker eten. Ook prima natuurlijk, maar ik vind het jammer dat ik op die manier weinig ruimte heb om stil te staan bij wat we eigenlijk vieren tijdens die dagen en wat dat betekent voor mij. Door aandacht te besteden aan de heilige nachten, kan ik die tijd uitgebreid nemen. Tot nog toe wordt dat ieder jaar een stapje serieuzer. 

Deze keer heb ik een dagboek bijgehouden waarin ik mijn dromen opschreef en een verslag van mijn belevenissen per dag maakte. Daarnaast las ik elke dag een sprookje, dat ik random uitkoos. Als ik er literatuur over in huis had, las ik ook over de symboliek van het betreffende sprookje. Zou dit me nu iets kunnen vertellen over de komende maanden? Ik heb op het moment nog geen idee hoe ik het moet interpreteren. Heeft het een voorspellende waarde voor aardse, materiële gebeurtenissen? Of is dit innerlijke ontwikkelstof voor mij? Ik ga het onderzoeken en in ieder geval was het doen van al die dingen een goede wilsoefening in de afgelopen heiligenachtenperiode. 


maandag 7 januari 2013

Home Sweet Home

Uit goede gewoonte doe ik vandaag weer gezellig mee met Home Sweet Home. Vanochtend alle kerstspullen weer opgeruimd, dus het is eigenlijk juist wat kaler in huis geworden. Maar de lange slinger met kerstkaarten laat ik nog lekker even hangen. Minstens de hele maand januari. 


Hoewel steeds meer mensen vanuit milieu- en vooral kostenoverwegingen besluiten geen kerstkaarten meer te sturen, vind ik het nog altijd een erg leuke gewoonte. Ook als je elkaar weinig spreekt, kun je op die manier toch laten weten dat je in elkaars hart zit. Kaarten van een dierbare afzender, een zelfgemaakte kaart of eentje met een wat uitgebreider persoonlijk verhaal erop, bewaar ik dan ook jarenlang.



Home Sweet Home is een initiatief van Barbaramama. Klik hier voor de andere deelnemers.

zondag 6 januari 2013

Present

Lieve bloglezers,

Vanaf vandaag ben ik weer present in blogland, met een gloednieuwe blog. Eerlijk gezegd kon ik eigenlijk na twee weken het bloggen al bijna niet laten. Wat is er veel gebeurd! Ik maakte popjes, beschilderde glas, vierde feesten, las nieuwe boeken, zag een indrukwekkende documentaire en beleefde nog veel meer avonturen. Mijn vingers jeukten. Maar eerst moest er ruimte zijn voor bezinning, en heb ik bewust me stilgehouden tot Driekoningen, totdat de periode van de twaalf heilige nachten (waarover later meer) voorbij was. Ik kwam tot de conclusie dat ik graag opnieuw wilde beginnen: een nieuwe blog met een ander concept.

De naam Rozerood is afgeleid van mijn tweede naam (waar ook mijn blognaam Roos een afgeleide van is). Maar het is ook een personage uit het sprookje 'Sneeuwwitje en Rozerood'. Dit staat enerzijds voor het persoonlijke (mijn naam) en anderzijds voor het universele (sprookjesmotieven). Of is dit nu te pretentieus? Anyway,  waar Het huis van Roos en Beer een inkijkje gaf in ons leven als pril samenwonend stel, gaat Rozerood meer over wat ik doe, wat ik maak en wat ik denk. Wees welkom en lees mee, volg en reageer. Hopelijk genieten jullie net zo van mijn blogjes als ik ervan geniet om ze te maken.