Jullie hadden nog een sprookjestekening tegoed van februari, en nu is maart alweer bijna voorbij. Gaat lekker zo. Maar wat in het vat zit... Daarom hier alsnog het sprookje van vorige maand, dat ik tijdens de heiligenachtenperiode random uit de grote Grimm prikte. Deze keer is dat het sprookje van Assepoester. Ook nu weer een sprookje dat zo door en door bekend is, dat ik het verhaal al in geen jaren meer gelezen had. Wat me opviel tijdens het lezen, is dat in het verhaal van de gebroeders Grimm geen pompoenkoets, geen behulpzame muizen en geen petemoei voorkomen. Zijn deze elementen, die er voor mij zo vanzelfsprekend bij horen, latere toevoegsels van Walt Disney? Nee, want in het boek 'Verborgen wijsheid van het sprookje' vond ik dat deze elementen in de Franse versie thuishoren. De gebroeders Grimm hebben uiteraard de Duitse versie opgetekend.
Natuurlijk heb ik ook weer het nodige gelezen over de symbolische betekenis van dit verhaal. Wat ik daarover vond, ging eigenlijk zo in op details dat het erg moeilijk is om die hier even in een korte alinea samen te vatten. Opvallend vond ik de verwijzing naar de Vestaalse maagden: de priesteressen uit de tempel van Vesta moesten het eeuwig vuur brandend houden. Assepoester heeft dit vuur laten uitgaan, en moet 'door de as' - door de diepste materialisatie - haar weg terugvinden. Haar overleden moeder (in de Franse versie is dit de petemoei) staat voor haar zielewezen waarmee ze ondanks alles verbinding blijft houden. Deze helpt haar haar doel te bereiken, met een mooie japon en glazen muiltjes, behulpzame muizen en vogeltjes en afhankelijk van de streek dus ook met de pompoenkoets. Frappant dat ook dit verhaal, net als Hans en Grietje, symbool staat voor de uitdaging van het aardse leven en het cyclische patroon daarvan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten